پنجاه و نه - " ! "

دیدی این هایی رو که آخر هر جمله به ظاهر نازی که مینویسند یه علامت تعجب میگذارند؟ انگار بخوان به زبون بی زبونی حالی خواننده کنند که مطلب مبتکرانه ای نوشته اند و حال وقت آن است که خواننده نبوغ سرشار نویسنده را ستایش کند.

درست من رو یاد جُنگ های بیست سال پیش تلویزیون میندازه که بازیگرهای طنز در آخر هر اپیزود چنان دهنشون رو باز میکردند و چشم هاشون رو مقابل لنز دوربین در حال زوم شدن تو صورت هاشون گرد می کردند که اگر کسی نمی دانست سعی در القا حس با مزه گی به بیننده دارند، لاجرم گمان می برد کسی تخم هایشان را گرفته و دارد می کشد.

۲ نظر:

  1. من حسین محب اهری رو با این فیگور خوب به یاد میارم. مبصر چارساله و اینا.

    پاسخحذف