اگر آلبر کامو امروز زنده بود و خبر از جریانات جاری ایران می داشت، بی شک اعتراض برخاسته از خودآگاهی را می‌ستود. با این حال هشدار می‌داد که نسبت به وعده‌های طلایی هوشیار باشید.
می‌گفت: "بنگرید که چه چیزی را می‌خواهید بسازید؟ چگونه می خواهید بسازید؟ در ازای پرداخت چه قیمتی می خواهید بسازید؟
باور نکنید که از فردا ممکن است انسان ها انسان های دیگری شوند، مردم مردمی دیگر، رهبران، رهبرانی دیگر و جهان، جهانی دیگر. هیچ پلشتی‌ا‌ی را ناگزیر ندانسته، شادی و زیبایی و آزادی را همواره بخواهید. هم اینک بخواهید و از خواسته خود کوتاه نیایید. اما نپذیرید که بایستی نخست سیستمی برپا شود که از شما فداکاری و زجر و زحمت بخواهد، با این وعده که در آینده اجر شما را خواهد داد. به هر آنچه مصلحت و ضرورت لحظه خوانده می‌شود، با شک بنگرید."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر