با این انگیزه وبلاگ می نوشت که هزار سال پس از مرگ، نوشته هایش را در قالب حکایات طنز پارسی، در کتب ادبیات مدارس آن زمان بگنجانند.
پ. ن: هیچ می تونی تصور کنی که این حکایات ادبی شیخ ملانصرالدین و امثالهم یه چیزی تو مایه های همین کس شعرهایی بودند که ما تو وبلاگ هامون مینویسم و الان بعد از ده هزار سال سرمایه ادبی مملکت به حساب میان؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر